Voor
Mayerhofer (1807-1877) vormden de geschriften van Jakob Lorber een rijke bron van inspiratie
voor voor de ontwikkeling van zijn geestelijk leven. Zeven jaar
na het overlijden van Jakob Lorber ontving Gottfried Mayerhofer vanaf maart 1870
tot aan zijn dood in 1877 talrijke dictaten van de Heer.Dit werk is geschreven in een tijdperk dat een explosieve groei van alle natuurwetenschappelijke disciplines kende. De wetenschap waande zich onoverwinnelijk en de ene uitvinding volde op de andere. Het verstand en daarmee het materialisme vierden triomfen. In dit boek wordt duidelijk uiteengezet hoe betrekkelijk het materiële is waarin de mens zich heeft ingegraven of zelfs, in geestelijke zin, heeft begraven. Mogen deze pakkende teksten en beschouwingen gehoord en ter harte worden genomen, opdat "het oude, reeds lang vergeten en ondermijnde bouwsel van het geestelijke mensenleven weer opgebouwd wordt".
